Quo esas Ido

Ido esas l'idiomo internaciona, helpanta e neutra, qua rezultas de la selekto e labori dil « Dйlйgation » (delegataro).

La Dйlйgation pour l'adoption d'une langue auxiliaire internationale, fondita en 1901 (januaro), esis ensemblo de personi delegita da 310 kongresi o societi omnalanda ed omnaskopa, por examinar la multa projeti o sistemi di linguo internaciona, e por adoptar la maxim bona. Til 1907 ol recevabis 1,250 aprobanta signaturi de membri di Akademii od Universitati, qui tale montris sua intereso al entraprezo.

Lore ol elektis (junio 1907) internaciona Komitato di ciencisti e linguisti partikulare kompetanta, qui, pos exameno di omna projeti ancien o recenta di Linguo internaciona ante e dum 18 kunsidi, adoptis fine Esperanto kun diversa modifiki. Ta modifiki studiita, kompletigita per laboro komuna, publik ed internaciona, de 1908 til 1914, en la revuo Progreso, havis kom rezultanto la nuna « Ido ». Ica konseque ne esas, quale Esperanto, la simpla produkturo di un homo.

Esas notenda, ke la Komitato dil Delegitaro kontenis Esperantisti e mem la Prezidero ipsa di la « Lingva Komitato » esperantista. Or la decido adoptanta Esperanto « kun la rezervo di ula modifiki », esis unanima. Se, pose, skismo eventis, la responso ne esas imputeble a l'Idistaro, ma ad ilti qui obliviis promisi, voti o signaturo.

La Komitato dil Delegitaro (la maxim kompetenta e maxim senpartisa qua ultempe kunvenis pri linguo internaciona) tale judikesas da S^ro Gaston Moch, qua supleis en lu rektoro Emile Boirac, tre eminenta chefo Esperantista : « La lingui Germana e Franca havis ibe tri reprezentanti, la Angla du, e la lingui Dana, Hispana, Greka e Hungariana, un; la maxim diversa konocaji reprezentesis, ed on remarkis en lu nome quar reputata filologi, S^ri Baudouin de Courtenay, Jespersen, Lambros e Schuchardt. »